Vanaf het moment dat ik kon denken heb ik altijd in God en Jezus geloofd. Een soort van 'met de paplepel ingegoten'. Ik zat op een christelijke school en leerde de gezangen en psalmen. Alleen de kerstliederen vond ik mooi.
De rest greep me niet aan. Samen met mijn moeder en broers ging ik naar de Rooms Katholieke kerk. Eerst trouw de hele dienst, daarna alleen nog aan het einde van een dienst om een kaarsje op te steken. Eens per maand werd het. Toen alleen nog als er een gospelkoor optrad.
Toch was dit alles niet genoeg. Een echt geloofsleven ontbrak. Een echte relatie met God of Jezus daar was geen sprake van. Iedere dag dacht ik diep na over het leven van nu, van in de toekomst en van na de dood. Van kleins af aan. Vanaf dat ik denken kon. Soms bezocht ik een kerstdienst omdat ik geraakt wilde worden. Ik zocht iets dat mijn hart en ziel diep zou raken. Dat gebeurde niet, dacht ik. Ik bad dagelijks. 's Morgens om de dag te laten zegenen door God en 's avonds om te danken voor de dag. Wat me wel opviel was dat als ik bad voor een ziek iemand of iemand in nood, dat mijn gebeden dan verhoord werden. Uiteraard zeiden de mensen in mijn omgeving dat het toeval was. Eerlijk gezegd geloofde ik dat niet. Wat is nu mooier dan wonderen? Ik bemerkte ook altijd een engel in mijn buurt.
"Ik zocht iets dat mijn hart en ziel diep zou raken."
Vorig jaar hoorde ik in Veenendaal, waar Kees Kraayenoord bij Mozaiek0318 voorganger is, over een Alpha cursus in zijn kerk. Dat vond ik wel erg ver weg. Iedere week naar Veenendaal. Liever wat dichter in de buurt. Dat werd Rijnsburg. Ik verzond een mailtje naar de leiding van de Alpha, stelde me netjes voor en schreef waarom ik geïnteresseerd was in deze cursus. Snel was ik ingeschreven en uitgenodigd. Al bij de introductieavond was het een warm ontvangst en het gezelschap zeer aangenaam. Alsof ik thuis kwam. Iedere week kregen we een thema uit het boek, maar ook de alledaagse problemen en opmerkelijkheden kwamen aan de orde. Dingen waar je nooit aan denkt als je met je drukke leven bezig bent.
Een relatie met God? Had ik die wel? Als ik er diep over nadenk dan had ik die zeker niet. Dus ik ging `praten’ met God in plaats van `bidden’. Iedere dag deed ik eerder hetzelfde riedeltje. Nu ging ik dat anders doen. Meer duidelijk maken aan God dat ik alles anders zou willen. Meer diepte en waarom ik zo graag afhankelijk wilde zijn van Hem in plaats van dat ik alles wel alleen af kon. Ik begreep niet waarom ik een eigen wil heb en toch afhankelijk mocht zijn. Nog steeds sta ik in de kinderschoenen en leer iedere dag iets nieuws. En ondanks alles maak ik nog steeds fouten en denk ik soms slecht over een ander. Maar steeds word ik weer wakker geschud.
"En ondanks alles maak ik nog steeds fouten en denk ik soms slecht over een ander."
Ik heb me opgegeven om helper te zijn bij de cursus in 2018. Stiekem blijf ik toch een leerling en wil weer die warmte van de groep nog even ervaren. Iedere dag lees ik over Jezus´ leven, stukjes uit de kinderbijbel en nog veel meer. Mijn nieuwsgierigheid is enorm. Heerlijk gospel en andere christelijke nummers luisteren via YouTube. Zelfs opwekkingsliederen vind ik geweldig en geeft me een heerlijk gevoel. Ook probeer ik mijn kinderen, vriend en familie over Jezus te vertellen. Helaas lukt dat nog niet zoals ik het zou willen, maar ik bid iedere dag dat mijn naasten geraakt zullen worden door Gods liefde en trouw. In ieder geval ben ik blij dat ik mede door de Alpha zo dichtbij God ben komen te staan en een mooie toekomst staat mij te wachten door Zijn trouw. Dan ik besef dat ik een kind ben van de Hemelse Vader. Halleluja!
Anneke Dagevos.
Valkenburg.